بیش از 2 میلیون نفر در سراسر جهان برای حفظ زندگی به درمان جایگزین کلیه نیاز دارند. اکثریت قریب به اتفاق آنها با همودیالیز درمان می شوند . همودیالیز فرآیندی است كه در طی آن، خون از بدن بیمار مبتلا به نارسایی كلیه، خارج می شود و پس از تصفیه شدن در دستگاه دیالیز، به بدن بازگردانده می شود. دستگاه دیالیز یا كلیه مصنوعی، ماشینی است كه می تواند مواد زائد را از خون جدا كند، یا مواد لازم را به آن بیفزاید. دستگاه دیالیز با انجام این عمل، تعادل اسید و باز و مقدار آب و مواد محلول موجود در بدن را كنترل می كند. در همودیالیز، خون به تدریج از بدن خارج می شود، از میان یك فیلتر مخصوص كه مواد زائد و مایعات اضافی را جدا می كند، می گذرد و خون تصفیه شده دوباره به بدن بازگردانده می شود.
در فرآیند ساخت فیلتر دیالیز ، تعدادی از فیبرها ممکن است توسط چسب شفاف مسدود شده باشند و تشخیص این فیبرهای مسدود شده که دارای قطری در حدود 180 میکرون هستند ، توسط چشم غیرمسلح امکان پذیر نیست. این فایبرهای بسته روند لخته شدن خون را تسریع کرده و منجر به کاهش کارایی روش دیالیز می شوند ، زیرا فیبرهای کمتری برای تبادل املاح در دسترس هستند. انعقاد حتی با لخته شدن کامل مدار خارج از بدن می تواند باعث از بین رفتن حجم خون خارج از بدن شود ، بنابراین خون دیگر نمی تواند به بیمار برگردانده شود. بنابراین لازم است که فیلترها با فایبرها بسته را شناسایی و از خط تولید کنار گذاشته شوند .
الگوریتم تشخیص فایبر
برای تشخیص فایبرهای بسته و باز در این سیستم از شبکه های یادگیری عمیق استفاده می کنیم.
نرم افزار رابط اپراتوری
- نمایش تصاویر پردازش شده از 30 پالت
- هر پالت شامل 4 تصویر از دو فیلتر است
- امکان شناسایی هر پالت از طریق RFID
- امکان ذخیره خودکار تصاویر پردازش شده
- نمایش نتایج پردازش شده از جمله تعداد عیوب و زمان پردازش